Schriftelijke vraag betreffende Lood in de kranen en de kwaliteit van het water
- Indiener(s)
- Geoffroy Coomans de Brachène
- aan
- Alain Maron, Minister van de Brusselse Hoofdstedelijke Regering, belast met Klimaattransitie, Leefmilieu, Energie en Participatieve Democratie (Vragen nr 1014)
Datum ontvangst: 10/01/2022 | Datum publicatie: 22/02/2022 | ||
Zittingsperiode: 19/24 | Zitting: 21/22 | Datum antwoord: 16/02/2022 |
Datum | behandeling van het stuk | Indiener(s) | Referentie | Blz. |
20/01/2022 | Ontvankelijk | Uitgebreid Bureau van het Parlement |
Vraag | Een Europese richtlijn beperkt de concentratie van lood in het drinkwater tot 10 microgram per liter. In het Brussels Hoofdstedelijk Gewest zijn er geen waterleidingen in lood meer, maar er bestaan nog wel enkele oude aansluitingen in lood. Het water van VIVAQUA bevat geen lood. Eventuele sporen van deze substantie zijn dus afkomstig van de aansluitingen en vooral van de interne leidingen die vervaardigd zijn in lood of materialen die dit metaal bevatten, dat zeer schadelijk kan zijn voor de gezondheid. De waterdistributeur is echter niet verantwoordelijk voor de aansluitingen in lood1. Dat maakt het moeilijk om ze op te sporen, maar ook om ze te verwijderen. In dat verband wens ik u de volgende vragen te stellen:
|
Antwoord | 1) In 2019 zijn 340 resterende loden aansluitingen verwijderd. In 2020 zijn 401 resterende loden aansluitingen verwijderd. In 2020 zijn 266 resterende loden aansluitingen verwijderd. 2) Ter herinnering, het probleem van lood in het water kan ontstaan op twee niveaus: de aansluitingen van gebouwen op het drinkwaterdistributienet (die deel uitmaken van het netwerk waarvoor VIVAQUA verantwoordelijk is) en de binneninstallatie in gebouwen (die onder de verantwoordelijkheid van de eigenaar valt). In 2003 heeft VIVAQUA in het kader van de drinkwaterrichtlijn van 3 november 1998 in Brussel een campagne op touw gezet om loden aansluitingen te vervangen om zo de verbruiker te beschermen tegen elk gezondheidsrisico. Tijdens de structurele verwijderingscampagne van 2003 tot begin 2009 heeft VIVAQUA ongeveer 6.000 aansluitingen per jaar vervangen. De huidige vervangingen betreffen resterende aansluitingen die nog niet zijn behandeld. Sinds het einde van de structurele campagne is er geen specifiek budget meer voor deze activiteit. Wanneer de teams een loden aansluiting vinden (bv. tijdens een interventie na een lek op het netwerk, of wanneer een meteropnemer van VIVAQUA passeert), of ervan op de hoogte worden gebracht (door het laboratorium, na een controle van de waterkwaliteit), wordt de verwijdering uitgevoerd door de operationele teams, en dus op hun budget. 3) Aangezien VIVAQUA niet verantwoordelijk is voor (en geen zicht heeft op) de binneninstallaties van gebouwen, is deze informatie niet voor haar beschikbaar. De bij VIVAQUA gekende loden aansluitingen zijn tijdens de structurele verwijderingscampagne (zie hierboven) weggehaald. De resterende aansluitingen die sindsdien zijn verwijderd, waren vooraf niet gekend, maar zijn geval per geval ontdekt (zie hierboven). 4) Neen. 5) Neen. 6) Een deel van de waterkwaliteitscontroles wordt uitgevoerd in openbare gebouwen (scholen, kinderdagverblijven enz.). Deze controles omvatten ook loodanalyse. In geval van non-conformiteit wordt de betrokken instelling op de hoogte gebracht van de situatie en van de te ondernemen acties. De bevoegde overheid (Leefmilieu Brussel) wordt ook op de hoogte gebracht van deze gevallen van non-conformiteit en van de verstuurde antwoorden. Het is echter niet aan VIVAQUA om de volledige privé-installatie te controleren en de leidingen te inventariseren die eventueel moeten worden vervangen, aangezien het beheer van de binneninstallatie onder de verantwoordelijkheid van de gebouwbeheerder valt. 7) 8) VIVAQUA voert al vele jaren meer waterkwaliteitscontroles (inclusief voor de parameter lood) uit dan het wettelijk vereiste aantal. Het aantal controles aan de kraan van verbruikers in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest bedraagt ongeveer 900 per jaar. Overschrijding van de loodnorm vertegenwoordigt minder dan 3% van die controles. De meeste overschrijdingen van de loodnorm zijn te wijten aan de aanwezigheid van lood in de binneninstallatie van woningen. Om de waterkwaliteit te verbeteren, moeten alle loodhoudende materialen in woningen worden vervangen. Overigens vertegenwoordigt overschrijding van de ijzernorm ongeveer 3% van de controles. Het merendeel van de overschrijdingen van de ijzernorm is te wijten aan de aanwezigheid van gegalvaniseerde stalen leidingen in de binneninstallatie van woningen. Om de waterkwaliteit op dit punt te verbeteren, moet het gebruik van gegalvaniseerde stalen leidingen in woningen worden vermeden. |